Αλήθεια πως μπορούν 2 άνθρωποι μετά από όσα έχουν ζήσει μαζί ,
να λένε ......χαθήκαμε !!!!!!
Έτσι τελειώνουν οι μεγάλες αγάπες; ......με ένα σκέτο χαθήκαμε;
Έτσι σβήνουν τα όνειρα και οι ελπίδες;......... απλά λέμε χαθήκαμε !
Έτσι το άσπρο γίνεται μαύρο; ........
Έτσι αλλάζεις πεζοδρόμιο όταν την/τον συναντάς τυχαία
στο δρόμο; ......γιατί χαθήκαμε !
Έτσι ξεκινάς μια άλλη σελίδα και κλείνεις το βιβλίο των αναμνήσεων
της παλιάς αγάπης σηκώνοντας τους ώμους και σκέφτεσαι με ένα
πικρό χαμόγελο .......τι να γίνει; ...χαθήκαμε !
Αφιερωμένο με πολύ αγάπη , σε όσους λένε , είπαν , σκέφθηκαν
ή θα πούνε κάποια στιγμή .......ΧΑΘΗΚΑΜΕ !!!
2 σχόλια:
... Και συ υπάρχεις μέσα μου
σαν μόνιμη προσμονή, αναίτια,
που με κρατά σε ένταση
ανάμεσα σε άγουρες σιωπές
και διλήμματα αποφάσεων
ενός ανάξιου εραστή!
Έτσι η απουσία σου, παρουσία γεννά...
(απόσπασμα από τα κείμενα μου 20/3/09)
Αναρωτιέμαι ......τι είναι για μας τα κείμενα που γράφουμε και οι απαντήσεις που πολλές φορές περιμένουμε , χωρίς να έρχονται ; αναίτιες προσμονές , όπως λες παλιάτσο , ή αποφάσεις πεταμένες στον κάλαθο των αχρήστων για να τις ανασύρουμε μια κάποια άλλη στιγμή .....καταιγίδας !
Δημοσίευση σχολίου