Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

3 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ....6 ΛΥΣΕΙΣ !!!!!

1ο πρόβλημα:
Όταν η NASA άρχισε να στέλνει αστροναύτες στο διάστημα, ανεκάλυψαν πως οι στυλογράφοι δεν δουλεύανε με βαρύτητα μηδέν, αφού η μελάνη δεν κατέβαινε για να γράψει.

Λύση A):
Μετά 6 χρόνια και $12,000,000.00 έφτιαξαν ένα στυλογράφο που δούλευε: κάτω από μηδέν βαρύτητα, ανάποδα, μέσα στο νερό,  σε οποιαδήποτε επιφάνεια και με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από πολλούς βαθμούς υπό του μηδενός μέχρι τους 300 βαθμούς Κελσίου.
 
cid:1.299673983@web26003.mail..ukl.yahoo.com
 
Λύση B):
Και οι Ρώσοι; Τι έκαναν; ...χρησιμοποίησαν μολύβια! 
cid:2.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com
2ο πρόβλημα:
Μια πολύ μεγάλη εταιρεία καλλυντικών στην Ιαπωνία δέχθηκε παράπονα από κάποιον πελάτη που αγόρασε ένα κουτί με σαπούνι που ήτανε όμως άδειο...
cid:3.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com
Αμέσως το πρόβλημα εντοπίστηκε στο αυτόματο σύστημα μεταφοράς των κουτιών από το πακετάρισμα στο τμήμα αποστολής. Για κάποιο λόγο, ένα άδειο κουτί μπορούσε να περάσει με το υπάρχον σύστημα.
Οι υψηλά ιστάμενοι εζήτησαν απο τους μηχανικούς της εταιρείας την άμεση και πιό αποτελεσματική λύση. 
Λύση A):
Αμέσως πέσανε με τα μούτρα στη δουλειά και φτιάξανε μιά ανιχνευτική μηχανή ακτίνων Χ με οθόνες υψηλής διαύγειας που τις προσέχανε δύο άτομα και βλέπανε μη τύχει και περάσει κανένα κουτί άδειο.
 
cid:4.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com
 
Λύση B):
Όταν το ίδιο πρόβλημα παρουσιάστηκε σε μιά μικρή εταιρεία, η διεύθυνση δεν μπλέχτηκε με ακτίνες Χ, ρομπότ, ηλεκτρονικά κτλ. Αγόρασε έναν ισχυρό ανεμιστήρα και τον τοποθέτησε έτσι ώστε τα κουτιά να περνούν από μπροστά του. Όσα από αυτά είτανε άδεια έβγαιναν από την γραμμή παραγωγής....πετώντας!
cid:5.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com
3ο πρόβλημα:
Ένας ιδιοκτήτης αλυσίδας ξενοδοχείων πολυτελείας ταξίδεψε στις Ινδίες, σε μιά πόλη που την είχε επισκεφθεί δύο χρόνια πριν και, επίσης, κατέλυσε στο ιδιο ξενοδοχείο, που είτανε κατώτερης κατηγορίας από τα δικά του. Η υπάλληλος υποδοχής τον καλωσόρισε χαμογελαστή, λέγοντας:
'' Καλωσήρθατε και πάλι, κύριε! Τιμή κι'ευχαρίστησή μας να σας ξαναδούμε στο ξενοδοχείο μας!''

cid:6.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com

Τρομερά εντυπωσιασμένος από την υποδοχή αλλά και το ότι η υπάλληλος τον θυμήθηκε μετά δύο χρόνια, σκέφτηκε πως αυτό θα είτανε πολύ καλός τρόπος προβολής για τα ξενοδοχεία του.Μόλις επέστρεψε έβαλε τους υπαλλήλους του να δουλεύουνε για να πραγματοποιήσουν την επιθυμία του.
Λύση A): 
Με ένα κόστος $2,500,000.00 κατέβασαν τα καλύτερα προγράμματα αναγνώρισης φυσιογνωμίας, χρονολογίας, ειδικές κάμερες, τμήσεως χρόνου σε μικροδευτερόλεπτα, υπολογισμού ικανότητας υπαλλήλων, κτλ. κτλ..

cid:7.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com
 
Λύση B):
Ο μεγαλοξενοδόχος ξαναταξίδεψε στο εν λόγω ξενοδοχείο και πρόσφερε ένα πολύ σεβαστό ποσό στην υπάλληλο για να του πει τι τεχνολογία χρησιμοποιούσαν. Η υπάλληλος αρνήθηκε ευγενικά την δωροδοκία και του είπε:
''Κοιτάξτε, κύριε, έχουμε κάνει μιά συμφωνία με τους ταξιτζήδεςνα ερωτούν τους πελάτες που μας φέρνουν αν έχουν ξαναέρθει στο ξενοδοχείο μας και, σε καταφατική περίπτωση, όταν ο ταξιτζής φέρνει εδώ τις βαλίτσες μας κάνει ένα σινιάλο και κερδίζει ένα δολλάριο...''

cid:8.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com
Ηθικό δίδαγμα:
Μη περιπλέκεις τα πράγματα !... Φαντάσου τις απλούστερες λύσεις...
Μάθε να συγκεντρώνεσαι στις λύσεις...όχι στα προβλήματα!.............
cid:9.299673983@web26003.mail.ukl.yahoo.com

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο !!! ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ!!
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ:
-Οι ελληνικές πόλεις νοσούν.     
 Οι πολιτευόμενοι και διαχειριστές των κοινών δωροδοκούνται και εξαγοράζονται.  
 Κι όσο για τη μεγάλη μάζα των πολιτών, είτε δεν αντιλαμβάνονται τα όσα διαπράττουν οι κυβερνώντες,
 είτε τα αντιλαμβάνονται αλλά δεν αντιδρούν, βυθισμένοι όπως είναι στη  ραστώνη και την άνεση της καθημερινότητας. 
Από τούτη την αρρώστια έχουν προσβληθεί παντού οι πάντες - απλώς, ο καθένας τρέφει την ψευδαίσθηση ότι η συμφορά
δεν θα χτυπήσει τη δική του πόρτα, αλλά θα διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα εκμεταλλευόμενος τους κινδύνους των άλλων (...)

- Κι ενώ κανονικά όλες οι συζητήσεις γίνονται πριν απ' τα όποια γεγονότα,
 εσείς διαβουλεύεστε πάντα κατόπιν εορτής (...)

- Αφήσατε όλον αυτό τον καιρό να κυλήσει με συνεχείς αναβολές, μετάθεση των ελπίδων σας σε άλλους, αλληλοκατηγορίες
  και καταγγελίες.   Αυτά συνεχίζετε να κάνετε και σήμερα (...)

- Όλοι πρέπει να εξοργίζεστε εξίσου όταν βλέπετε ότι πολύ εύκολα κινδυνεύουν να κακοποιηθούν οι πιο φτωχοί και αδύναμοι πολίτες,
  ενώ οι βδελυροί και πλούσιοι μπορούν να αδικοπραγούν ατιμωρητί και να εξαγοράζουν πρόσωπα για να εκβιάζουν καταστάσεις (...)

- Στρέψτε το βλέμμα προς τους σημερινούς πολιτικούς: άλλοι από φτωχοί έγιναν πάμπλουτοι, άλλοι από άσημοι χόρτασαν τιμές,
  ορισμένοι έφτιαξαν σπίτια δίπλα στα οποία τα δημόσια οικοδομήματα είναι πιο σεμνά, κι όσο ο πλούτος της πόλης ελαττωνόταν,
  τόσο ο δικός τους αύξανε(...)

- Δεν είναι ασφαλώς ένα και δύο τα αίτια ένεκα των οποίων έφθασαν τα πράγματα εδώ.  Αλλά την κύρια αιτία θα τη βρείτε στο πρόσωπο 
   εκείνων που προτιμούν να σας είναι ευχάριστοι παρά να σας συμβουλεύουν ορθά.   Απ' αυτούς, πολλοί προσπαθούν να συντηρούν τη σημερινή κατάσταση γιατί αντλούν από αυτή δημοτικότητα και εξουσία - κι έτσι ούτε οι ίδιοι προνοούν για το αύριο, ούτε νοιάζονται για το αν εσείς προνοείτε (...)

- Βρίσκονται σε τέτοια εγκατάλειψη και σε τέτοια χάλια τα πράγματα, ώστε ακόμη όσοι μιλούν από τούτο το βήμα πρότειναν συνειδητά τα πιο βλαβερά μέτρα κι εσείς τα ψηφίζατε, πάλι δεν θα μπορούσαμε να βρεθούμε σε χειρότερη θέση (...)
 
 

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 1880-1883






Για να αντιστοιχήσετε τα αναφερόμενα σε δολάρια ποσά με σημερινές αξίες πολλαπλασιάστε X 20.

Μία γυναίκα που φορούσε ένα ξεθωριασμένο καρό φουστάνι με το σύζυγό της, ντυμένο με ένα παλιό κοστούμι, κατέβηκαν από το τρένο στη Βοστώνη και κατευθύνθηκαν προς το γραφείο του προέδρου του Πανεπιστημίου Harvard. Δεν είχαν ραντεβού.

Η γραμματέας μπορούσε να καταλάβει από την πρώτη στιγμή ότι τέτοιοι επαρχιώτες δεν είχαν καμία δουλειά στο Harvard.

«Θα θέλαμε να δούμε να δούμε τον πρόεδρο» είπε ο άντρας με χαμηλή φωνή.

«Θα είναι απασχολημένος όλη μέρα» απάντησε η γραμματέας κοφτά.

«Θα περιμένουμε» απήντησε η γυναίκα.

Για ώρες η γραμματέας τους αγνοούσε, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα απογοητευτούν και θα φύγουν.

Καθώς όμως είδε ότι δεν έφευγαν, η γραμματέας αποφάσισε να ενοχλήσει τον πρόεδρο, παρόλο που δεν το ήθελε με τίποτα.

«Ίσως αν τους δείτε για ένα λεπτό, να φύγουν» του είπε!

Εκείνος αναστέναξε με αγανάκτηση και έγνεψε θετικά. Κάποιος τόσο σημαντικός όσο αυτός σίγουρα δεν είχε το χρόνο να δέχεται ανθρώπους ντυμένους με ξεθωριασμένα καρό φουστάνια και φτωχικά κοστούμια. Ο πρόεδρος στράφηκε προς το ζευγάρι με ύφος βλοσυρό και αλαζονικό.

Η γυναίκα του είπε «Είχαμε έναν γιο που φοίτησε στο Πανεπιστήμιό σας για ένα χρόνο. Το αγαπούσε και ήταν πολύ ευτυχισμένος εδώ. Αλλά δυστυχώς πριν από ένα χρόνο πέθανε  απρόσμενα. Ο άντρας μου και εγώ θα θέλαμε να χτίσουμε ένα μνημείο για αυτόν στο χώρο του Πανεπιστημίου.»

Ο πρόεδρος δεν συγκινήθηκε καθόλου. Αντιθέτως εκνευρίστηκε.

«Κυρία μου» απάντησε απότομα, «δεν μπορούμε να στήνουμε αγάλματα για κάθε άνθρωπο που φοίτησε στο Harvard και πέθανε. Αν το κάναμε, τότε αυτό το μέρος θα έμοιαζε με νεκροταφείο.»

«Όχι» απάντησε γρήγορα η γυναίκα, «δεν θέλουμε να στήσουμε ένα άγαλμα. Σκεφτήκαμε να δωρήσουμε ένα κτίριο στο Harvard.»

Ο πρόεδρος γύρισε το βλέμμα του. Έριξε μία ματιά στο ξεθωριασμένο καρό φουστάνι και το φτωχικό κοστούμι και είπε, έντονα:

«Ένα κτίριο! Έχετε ιδέα πόσο κοστίζει ένα κτίριο; Έχουμε κτίρια  που κοστίζουν συνολικά, περισσότερα από επτάμισι εκατομμύρια δολάρια εδώ στο Harvard.»

Για μία στιγμή η γυναίκα έμεινε σιωπηρή. Ο πρόεδρος χαμογέλασε ειρωνικά. Είχε, πλέον, φτάσει η ώρα να τους ξεφορτωθεί. Η γυναίκα στράφηκε προς τον άντρα της και είπε ήρεμα:

«Μόνο τόσα χρειάζονται για να φτιάξει κανείς ένα πανεπιστήμιο; Γιατί δεν φτιάχνουμε το δικό μαςτότε;»

Ο σύζυγος έγνεψε θετικά. Το πρόσωπο του προέδρου κιτρίνισε και κατάλαβε  ότι, μάλλον, είχε κάνει κάποια τεραστία γκάφα. Ήταν, όμως, πλέον αργά.

Ο κύριος και η κυρία Leland Stanford σηκώθηκαν όρθιοι και βγήκαν έξω. Ταξίδεψαν μέχρι το Palo Alto στην Καλιφόρνια όπου ίδρυσαν το Πανεπιστήμιο  που φέρει το όνομά τους, το Πανεπιστήμιο Stanford, στη μνήμη ενός γιού τον οποίο το Harvard είχε ξεχάσει.

Το Πανεπιστήμιο Stanford,ένα από τα καλυτέρα των ΗΠΑ, ιδρυθηκε το 1885.Η συνολική συνεισφορά του ζεύγους έφτασε στα 20 εκατομμύρια δολάρια (πάνω από 400 εκατομμύρια σημερινής αξίας).








Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

i PHONE





Η Janell Burley Hofmann έκανε δώρο ένα iPhone στον δεκατριάχρονο γιο της,
Gregory και έχει γίνει διάσημη λόγω των κανόνων που του επέβαλε.
 [image: Description: Έκανε δώρο στο γιο της ένα iPhone θέτοντας... 18
όρους! Διαβάστε τους]

 Όπως αναφέρει το Associated Press, η μητέρα μαζί με το δώρο έδωσε στον
έφηβο και ένα συμβόλαιο με 18 κανόνες που θα πρέπει να τηρεί κάθε ώρα και
στιγμή, ώστε να παραμείνει η δημοφιλής συσκευή της Apple στα χέρια του.
 Οι όροι χρήσης της συσκευής έγιναν πολύ σύντομα δημοφιλείς στο Internet
και βρέθηκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων, με τους γονείς να επισκέπτονται
μαζικά τον ιστότοπο της μητέρας. Η ίδια μαζί με τον γιο της εμφανίστηκαν σε
πρωινή τηλεοπτική εκπομπή. H μητέρα-blogger δικαιολόγησε την πράξη της,
λέγοντας ότι ήθελε να διδάξει τον γιο της να διαχειρίζεται τον ψηφιακό
καταιγισμό χωρίς όμως να γίνεται πολύ πιεστική. Η ίδια συμπλήρωσε ότι
πολλοί γονείς κάνουν δώρο στα παιδιά τους smartphones, αλλά τις
περισσότερες φορές η κατάσταση ξεφεύγει με αποτέλεσμα να χρειάζονται
δραστικά μέτρα.
 *Το συμβόλαιο:*
 Αγαπημένε μου Gregory, Χρόνια πολλά! Είσαι τώρα ένας ευτυχής κάτοχος ενός
iPhone. Ουάου! Είσαι ένα πολύ καλό και υπεύθυνο 13χρονο αγόρι και σου
αξίζει αυτό το δώρο.
 Η αποδοχή, όμως, αυτού του δώρου συνεπάγεται και κάποιους κανόνες. Σε
παρακαλώ να διαβάσεις το παρακάτω συμφωνητικό. Ελπίζω πως καταλαβαίνεις ότι
είναι χρέος μου να σε αναθρέψω ώστε να γίνεις ένας συγκροτημένος, υγιής
νέος άντρας που μπορεί να λειτουργεί στον κόσμο και να συνυπάρξει με την
τεχνολογία, όχι να τον καθορίζει εκείνη. Η αδυναμία σου να ανταποκριθείς
στους κανόνες αυτούς θα έχει ως αποτέλεσμα να μην είσαι πλέον κάτοχος του
iPhone. Σ' αγαπώ τρελά και περιμένω να μοιραστώ μαζί σου χιλιάδες sms τις
επόμενες μέρες.
 1. Αυτό είναι δικό μου τηλέφωνο. Εγώ το αγόρασα, εγώ το πληρώνω και στο
δανείζω για να το έχεις. Δεν είμαι φοβερή;
 2. Θα γνωρίζω πάντα το password.
 3. Αν χτυπάει, απάντησέ το. Πες «παρακαλώ», χρησιμοποίησε τους καλούς σου
τρόπους. Μην αγνοείς ποτέ κλήσεις όταν στην οθόνη εμφανίζεται η λέξη «Μαμά»
ή «Μπαμπάς». Ποτέ.
 4. Παραδίδεις πρόθυμα στους γονείς σου τη συσκευή κάθε βράδυ στις 7:30 τις
ημέρες που έχεις σχολείο και το Σαββατοκύριακο, στις 9:00. Θα είναι κλειστό
κάθε βράδυ και θα σου επιστρέφεται κάθε πρωί στις 07:30. Αν δεν θέλεις να
καλέσεις κάποιον στο σταθερό του με την πιθανότητα να απαντήσουν οι γονείς
του, τότε μην καλέσεις καν. Μάθε να ακούς το έντσικτό σου και να σέβεσαι
τις άλλες οικογένειες με τον ίδιο τρόπο που θα ήθελες να σέβονται εμάς.
 5. Το τηλέφωνο δε θα έρχεται μαζί σου στο σχολείο. Μίλησε με τους
ανθρώπους με τους οποίους ανταλλάσσεις μηνύματα, κατά πρόσωπο. Είναι μία
τέχνη που θα πρέπει να αναπτύξεις στη ζωή σου. *Για τις ημιαργίες, τις
εκδρομές και τις εξωσχολικές δραστηριότητες, θα συμφωνήσουμε ειδικές
χρήσεις.
 6. Αν πέσει στη λεκάνη, στο πάτωμα και σπάσει ή εξαφανιστεί είσαι
υπεύθυνος για το κόστος επισκευής ή αντικατάστασης. Κούρεψε το γρασίδι
κάποιου, κάνε babysitting ή αποταμίευσε τα χρήματα που σου δίνουμε στα
γενέθλιά σου. Θα συμβεί σίγουρα, οπότε φρόντισε να είσαι προετοιμασμένος.
 7. Μη χρησιμοποιήσεις την τεχνολογία για να πεις ψέματα, να κοροϊδέψεις ή
να εξαπατήσεις κάποιον άλλο άνθρωπο. Μη συμμετέχεις σε συζητήσεις που
πληγώνουν άλλους ανθρώπους. Παράμενε καλός φίλος ή απλώς μη συμμετέχεις
στην ανταλλαγή κατηγοριών.
 8. Μη στείλεις SMS, email, ή μην πεις τίποτα χρησιμοποιώντας αυτή τη
συσκευή, που δε θα έλεγες σε κάποιον κατά πρόσωπο.
 9. Μη στείλεις SMS, email, ή μην πεις τίποτα χρησιμοποιώντας αυτή τη
συσκευή που δε θα έλεγες δυνατά με τους γονείς σου στο δωμάτιο. Λογόκρινε
τον εαυτό σου.
 10. Το πορνό απαγορεύεται. Αναζήτησε στο διαδίκτυο πληροφορίες που θα
μοιραζόσουν άνετα με εμένα. Αν έχεις κάποια απορία, ρώτησε κάποιον, κατά
προτίμηση εμένα ή τον πατέρα σου.
 11. Όταν είσαι σε δημόσιο χώρο, κλείσε το, βάλε το στο αθόρυβο, ή κρύψε το
στην τσάντα σου. Ειδικά σε κάποιο εστιατόριο, στον κινηματογράφο, ή όταν
μιλάς σε κάποιον άλλο άνθρωπο. Δεν είσαι αγενής. Μην επιτρέψεις στο iPhone
να το αλλάξει αυτό.
 12. Μη στείλεις αποκαλυπτικές φωτογραφίες από τα «ιδιαίτερα» σημεία σου σε
κανέναν ή μη δεχτείς τέτοιες φωτογραφίες. Μη γελάς. Κάποια στιγμή θα μπεις
στον πειρασμό να το κάνεις, παρά την υψηλή σου νοημοσύνη. Είναι επικίνδυνο
και μπορεί να διαλύσει την εφηβική/φοιτητική/ενήλικη ζωή σου. Παραμένει
πάντα μία κακή ιδέα. Ο κυβερνοχώρος είναι αχανής και πιο δυνατός από εσένα
και είναι δύσκολο να εξαφανίσεις κάτι τέτοιο, συμπεριλαμβανομένης μιας
κακής φήμης.
 13. Δε χρειάζεται να τραβάς έναν τόνο φωτογραφίες και βίντεο. Μην
καταγράφεις τα πάντα. Ζήσε τις εμπειρίες σου. Θα μείνουν αποθηκευμένες στη
μνήμη σου για πάντα.
 14. Κάποιες φορές επίλεξε να αφήνεις το τηλέφωνο πίσω στο σπίτι και να
αισθάνεσαι ασφαλής και σίγουρος για την απόφασή σου αυτή. Δεν είναι ζωντανό
και δεν είναι προέκτασή σου. Είσαι καλύτερος από τον φόβο του να «χάσεις»
κάτι που συμβαίνει.
 15. Κατέβαζε μουσική που είναι καινούρια, ή κλασική, ή διαφορετική απ'
αυτή που ακούν εκατομμύρια άλλοι που ακούν ακριβώς το ίδιο πράγμα όλοι. Η
γενιά σου, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γενιά, έχει πρόσβαση στη
μουσική. Εκμεταλλεύσου αυτό το προνόμιο. Διεύρυνε τους ορίζοντές σου.
 16. Επιδίωξε να παίζεις παιχνίδια με λέξεις, προβλήματα ή puzzle.
 17. Κράτα το βλέμμα σου ψηλά. Βλέπε τι γίνεται στον κόσμο γύρω σου.
Κοίταξε έξω από ένα παράθυρο. Άκουσε τα πουλιά. Πήγαινε μια βόλτα. Μίλησε
σε κάποιον άγνωστο. Αναρωτήσου για πράγματα χωρίς να τα "γκουγκλάρεις".
 18. Θα τα κάνεις μαντάρα. Θα σου πάρω πίσω το τηλέφωνο. Θα καθίσουμε κάτω
και θα το συζητήσουμε. Και θα ξαναρχίσουμε από την αρχή. Εσύ κι εγώ, θα
μαθαίνουμε συνέχεια. Είμαι με το μέρος σου. Είμαστε μαζί σε αυτό. Ελπίζω να
συμφωνήσεις με αυτούς τους όρους. Τα περισσότερα από τα μαθήματα που
αναφέρονται σε αυτό το συμφωνητικό δεν αφορούν μόνο το iPhone αλλά και την
ίδια τη ζωή σου. Μεγαλώνεις σε έναν κόσμο γρήγορο, που αλλάζει συνέχεια.
Είναι συναρπαστικό και μαγικό. Προσπάθησε να βλέπεις τα πράγματα απλά,
όποτε μπορείς. Έχε εμπιστοσύνη στο δυνατό σου μυαλό και την τεράστια καρδιά
σου, περισσότερο απ' οποιοδήποτε μηχάνημα.
 Σ' αγαπώ. Εύχομαι να απολαύσεις το φανταστικό σου iPhone.
 Χρόνια πολλά!
 Φιλάκια , Μαμά

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

ΤΙ ΆΛΛΑΞΕ; ΤΙΠΟΤΑ !!!!

Απόσπασμα από διήγημα του Ρώσου  συγγραφέα  Άντον Τσέχωφ !

Tις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.

- Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα 'χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου... Λοιπόν...
Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα...
- Για σαράντα.
- Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες... Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ...
- Δύο μήνες και πέντε μέρες...
- Δύο μήνες ακριβώς... Το 'χω σημειώσει... Λοιπόν, έχουμε εξήντα ρούβλια. Πρέπει να βγάλουμε εννιά Κυριακές... δε δουλεύετε τις Κυριακές.
Πηγαίνετε περίπατο με τα παιδιά. Έπειτα έχουμε τρεις γιορτές...
Η Ιουλία έγινε κατακόκκινη και άρχισε να τσαλακώνει νευρικά την άκρη του φουστανιού της, μα δεν είπε λέξη.
- Τρεις γιορτές... μας κάνουν δώδεκα ρούβλια το μήνα... Ο Κόλιας ήταν άρρωστος τέσσερις μέρες και δεν του έκανες μάθημα... Μονάχα με τη Βαρβάρα ασχολήθηκες... Τρεις μέρες είχες πονόδοντο και η γυναίκα μου σου είπε να αναπαυτείς μετά το φαγητό... Δώδεκα και εφτά δεκαεννιά. Αφαιρούμε, μας μένουν... Χμ! σαράντα ένα ρούβλια... Σωστά;
Το αριστερό μάτι της Ιουλίας έγινε κατακκόκινο και νότισε. Άρχισε να τρέμει το σαγόνι της. Την έπιασε ένας νευρικός βήχας, έβαλε το μαντίλι στη μύτη της, μα δεν έβγαλε άχνα.
- Την παραμονή της πρωτοχρονιάς έσπασες ένα φλιτζάνι του τσαγιού με το πιατάκι του... Βγάζουμε δύο ρούβλια... Το φλιτζάνι κάνει ακριβότερα γιατί είναι οικογενειακό κειμήλιο, μα δεν πειράζει... Τόσο το χειρότερο! Προχωρούμε! Μια μέρα δεν πρόσεξες τον Κόλια, ανέβηκε ο μικρός στο δέντρο και έσκισε το σακάκι του... Βγάζουμε άλλα δέκα ρούβλια... Άλλη μια μέρα που δεν πρόσεχες, έκλεψε μια καμαριέρα τα μποτάκια της Βαρβάρας. Πρέπει να 'χεις τα μάτια σου τέσσερα, γι' αυτό σε πληρώνουμε... Λοιπόν, βγάζουμε άλλα πέντε ρούβλια. Στις δέκα του Γενάρη σε δάνεισα δέκα ρούβλια...
- Όχι, δεν έγινε τέτοιο πράμα, μουρμούρισε η Ιουλία.
- Το 'χω σημειώσει!
- Καλά...
- Βγάζουμε είκοσι επτά ρούβλια, μας μένουν δεκατέσσερα.
Τα μάτια της Ιουλίας γέμισαν δάκρυα. Κόμποι ιδρώτα γυάλιζαν πάνω στη μύτη της. Κακόμοιρο κορίτσι!
- Μα εγώ μια φορά μονάχα δανείστηκα χρήματα. Μονάχα τρία ρούβλια, από την κυρία, μουρμούρισε η Ιουλία και η φωνή της έτρεμε...Αυτά είναι όλα όλα που δανείστηκα.
- Μπα; Και γω δεν τα είχα σημειώσει αυτά. Λοιπόν, δεκατέσσερα έξω τρία, μας μένουν έντεκα. Πάρε τα χρήματά σου, αγαπητή μου!Τρία... τρία, τρία.... ένα και ένα... Πάρ' τα...
Και της έδωσα έντεκα ρούβλια. Τα πήρε με τρεμουλιαστά δάχτυλα και τα έβαλε στην τσέπη της.

- Ευχαριστώ, ψιθύρισε.

Πετάχτηκα ορθός και άρχισα να βηματίζω πέρα δώθε στο γραφείο. Με έπιασαν τα δαιμόνια μου.
- Και γιατί με ευχαριστείς;

- Για τα χρήματα.

- Μα, διάολε, εγώ σε έκλεψα, σε λήστεψα! Και μου λες κι ευχαριστώ;

- Οι άλλοι δε μου 'διναν τίποτα!...

- Δε σου 'διναν τίποτα. Φυσικά! Σου έκανα μια φάρσα για να σου γίνει σκληρό μάθημα. Πάρε τα ογδόντα σου ρούβλια! Τα είχα έτοιμα στο φάκελο! 
Μα γιατί δε φωνάζεις για το δίκιο σου; Γιατί στέκεσαι έτσι σαν χαζή; Μπορείς να ζήσεις σ' αυτό τον κόσμο αν δεν πατήσεις λίγο πόδι, αν δε δείξεις τα δόντια σου; Γιατί είσαι άβουλη;

Μουρμούρισε μερικά ευχαριστώ και βγήκε.

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Ο ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ και Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ !

Το 1971 ο Τσαουσέσκου πρόεδρος της Ρουμανίας , επισκέφθηκε τη Βόρεια Κορέα , η υποδοχή που του έγινε ήταν μεγαλειώδης ! Φυσικό ήταν ότι για τα μέτρα της εποχής και για τη χώρα του ήταν κάτι  το  ασύλληπτο ! Με κάτι τέτοια καβάλησε το καλάμι και φυσικά όπως οι περισσότεροι δικτάτορες οδηγήθηκε στη εκτέλεση -1968 - με συνοπτικές διαδικασίες !

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

τα πιπεράτα: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΣΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗΣ!

τα πιπεράτα: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΣΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗΣ!: O χορός που θα παρακολουθήσετε στο βίντεο που ακολουθεί ονομάζεται " Strumpfhosentanz", δηλαδή ο χορός των καλσόν, ενώ είμαστε...

ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ !

Να γελάς ή να κλαις;
 
              Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
-Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι' αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες...;
Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Υπουργό Οικονομίας:
-Θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μήν κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;
Μερικές μέρες αργότερα ο Υπουργός λέει:
-Ετοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;
-Τι λε ρε , αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελλά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.
Περνάει λίγη ώρα.
Τηλέφωνο ο Υπουργός:
-Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.
-Οοοοοχι ρε φίλε. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;
Την επόμενη μέρα:
-Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.
-Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ , βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.
-Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
-Γιατί;;;;;;;
-Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα."
 
 
 

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

ΣΤΡΩΜΑΤΑ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
 
Οι πρώτες βοήθειες των νοσοκομείων  έχουν γεμίσει με υπουργούς, αρχηγούς κομμάτων, βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους, εργατοπατέρες κλπ., κλπ.,  με προβλήματα της σπονδυλικής στήλης. 
 
Μετά από ταχεία, αλλά πλήρη και λεπτομερή εξέταση, 
οι γιατροί βρήκανε πως το κοινό αυτό πρόβλημα οφείλεται στα στρώματα...
 

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Γιατί τα παιδιά που κρατούν οι ζητιάνες κοιμούνται συνεχώς;





Στη στάση του μετρό συναντώ καθημερινά μια γυναίκα απροσδιορίστου ηλικίας. Τα μαλλιά της βρώμικα και ανακατεμένα, τα ρούχα της κουρελιασμένα και το πρόσωπό της σκιμένο στη θλίψη.
Η γυναίκα κατάχαμα στο βρώμικο πάτωμα και δίπλα της το ποτηράκι, όπου οι περαστικοί προσφέρουν τον οβολόν τους. Στα χέρια της γυναίκας, κοιμάται ένα δίχρονο παιδάκι. Του φοράει ένα βρώμικο καπέλο και εξίσου βρώμικα ρούχα.
Οι περισσότεροι περαστικοί, συγκινημένοι από το θέαμα προσφέρουν αβίαστα και το τελευταίο κέρμα από το πορτοφόλι τους, ξορκίζοντας με ανακούφιση την ενοχή της δικής τους ευδαιμονίας...
Καθημερινά, επί ένα μήνα, προσπερνούσα τη ζητιάνα, χωρίς βεβαίως να της δίνω χρήματα, γνωρίζοντας καλά ότι είναι "υπάλληλος" μιας καλοστημένης επιχείρησης απάτης, με διαχειριστή τον τοπικό ζητιανομαφιόζο, πιθανό ιδιοκτήτη βίλας και πολυτελούς αυτοκινήτου. Σε αυτόν θα καταλήξει η είσπραξη της ημέρας της ζητιάνας... Όχι ότι κι αυτή δεν κερδίζει τίποτα φυσικά... ένα μπουκάλι βότκα κι ένα σουβλάκι στο τέλος της ημέρας είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται...
Αφού λοιπόν την προσπερνούσα αδιάφορα επί ένα μήνα, ξαφνικά το συνειδητοποίησα... Στέκομαι μπροστά της κοιτάζοντας αυτό το μωρό και συνειδητοποιώντας ότι κάτι δεν πάει καλά. Ένα δίχρονο μωρό, από το πρωί μέχρι το βράδυ "κοιμάται" συνεχώς στην αγκαλιά της "μαμάς" του, χωρίς να κλαίει, να γκρινιάζει, να μουρμουρίζει, να σαλεύει καν!
Όποιος από εμάς έχει παιδιά, ξέρει καλά... ένα μωρό σε αυτήν την ηλικία με δυκολία κοιμάται ακόμα και τη νύχτα, πόσο μάλλον ολόκληρη την ημέρα συνεχώς!
Το συγκεκριμένο μωρό της ζητιάνας, για ένα συνεχόμενο μήνα, δεν το είδα ποτέ ξύπνιο... Κοιτούσα μια αυτό, μια εκείνη, και οι υποψίες μου όλο και φούντωναν. Στο τέλος, δείχνοντας το μωρό, τη ρώτησα:"-Γιατί κοιμάται συνέχεια;"
Εκείνη, με αγνόησε, προσποιούμενη ότι δεν με άκουσε. Επανέλαβα την ερώτηση. Σήκωσε το βλέμμα της, φανερά ενοχλημένη, και με απόμακρο ύφος μουρμούρισε μια βρισιά μέσα από τα χείλια της.
Ξαναρώτησα με απόγνωση: "-Γιατί κοιμάται συνέχεια;!" ... Πίσω μου, κάποιος με έπιασε από τον ώμο. Ένας ηλικιωμένος κύριος, ενοχλημένος από την "απάνθρωπη" συμπεριφορά μου, με επέπληξε: "Γιατί την ενοχλείς; Δεν την αφήνεις ήσυχη στην δυστυχία της;" ... και απομακρύνθηκε αφού πέταξε μερικά νομίσματα στο ποτηράκι της ζητιάνας, ικανοποιημένος σίγουρα για την καλή του πράξη της ημέρας. Εκείνη, σαν "καλή χριστιανή", τον ευχαρίστησε αρχίζοντας να σταυροκοπιέται με μανία.
Την επόμενη μέρα ήρθα σε επικοινωνία με έναν παλιό γνωστό. Έναν ρουμανικής καταγωγής αστείο ανθρωπάκο, με μικρά κατάμαυρα μάτια. Η μόρφωσή του περιορίστηκε στις τρεις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, αυτό δεν τον εμποδίζει όμως να κυκλοφορεί με πανάκριβα αυτοκίνητα και να είναι περήφανος ιδιοκτήτης μιας έπαυλης με -ποιός ξέρει πόσα- δωμάτια και μπαλκόνια. Αυτός ο "φίλος" με κατατόπισε επαρκώς γι αυτήν την μπίζνα:
Πρόκειται για μια πολύ καλά οργανωμένη εγκληματική επιχείρηση, παρά το φαινομενικά πρόχειρο και αυθόρμητο σκηνικό της. Τα παιδιά που χρησιμοποιούν, είτε τα έχουν ενοικιάσει από οικογένειες αλκοολικών, ή απλώς τα έχουν κλέψει. Έπρεπε όμως να μάθω και γιατί κοιμούνται συνέχεια...
Ο "φίλος" μου ο Ρομά, πολύ φυσικά και με κανένα δισταγμό (σαν να μου έλεγε για τον καιρό) απάντησε στην ερώτησή μου: "-Ναι, είναι ναρκωμένα... με ηρωίνη ή βότκα" ... Έμεινα αποσβολωμένος... "-Ποιά είναι ναρκωμένα με ηρωίνη ή βότκα;!" "-Τα παιδιά ντε, για να μην έχουν φασαρίες. Θα πρέπει να μένουν καθηλωμένα με μια άγνωστη γυναίκα όλη μέρα, φαντάζεσαι πόσο θα γκρίνιαζαν;"
Αυτό κάνουν. Για να διατηρούν το παιδί "ήρεμο" και κοιμισμένο όλη μέρα, το ναρκώνουν με αλκοόλ ή ναρκωτικά. Φυσικά, ο παιδικός παρθένος οργανισμός δεν το αντέχει και τα παιδιά αυτά πεθαίνουν. Συχνά κιόλας, το παιδάκι ξεψυχά στην αγκαλιά της ζητιάνας, κατά τη διάρκεια της "εργασίας" της... Και η υποτιθέμενη "μάνα" είναι αναγκασμένη να κρατά στην αγκαλιά της το νεκρό παιδάκι μέχρι το βράδυ που θα τελειώσει η "βάρδιά" της. Συμβαίνει σ' αυτή τη "δουλειά" ... Και οι περαστικοί θα την υποστηρίζουν ρίχνοντας την ελεημοσύνη τους στο ποτηράκι της, πιστεύοντας ότι κάνουν την καλή πράξη της ημέρας.
Την επόμενη μέρα ξαναπέρασα από το ίδιο σημείο, με τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα, έτοιμος για σοβαρή επέμβαση. Η ζητιάνα καθόταν πάλι στο ίδιο σημείο, κρατώντας πάλι ένα παιδί. Ένα διαφορετικό από το χθεσινό παιδί. Άρχισα να της κάνω ερωτήσεις: πού είναι το χθεσινό παιδί, αν έχει χαρτιά για το παιδί...
Κι ενώ εκείνη με αγνοούσε συστηματικά, οι υπόλοιποι περαστικοί αντίθετα, με κατηγορούσαν ότι επιτίθεμαι σε μια κακόμοιρη ζητιάνα μάνα χωρίς λόγο, και με απομάκρυναν με περιφρόνηση. Δεν είχα άλλη λύση από το να απευθυνθώ στην αστυνομία. Όταν όμως η αστυνομία εμφανίστηκε, η ζητιάνα με το παιδί είχε εξαφανιστεί... Αισθάνθηκα σαν να παλεύω με ανεμόμυλους.
Την επόμενη φορά που θα δείτε ζητιάνα με παιδί, σκεφτείτε καλά πριν "βοηθήσετε" με τον οβολό σας. Μην κοιτάξετε το παιδάκι με τρυφερότητα, να το κοιτάξετε με τρόμο. Πρόκειται για ένα κακοποιημένο δυστυχισμένο πλάσμα, υποχείριο αδίστακτων κακοποιών. Με το να δώσετε χρήματα σε αυτήν που το εκμεταλλεύεται, διαιωνίζετε την αλυσίδα αυτής της "μπίζνας" και συμβάλλετε ενεργά στο φόνο ενός ακόμη παιδιού.
Όπως κάθε επιχείρηση που κλείνει όταν δεν έχει πια πελάτες, έτσι κι αυτή θα εξέλειπε, αν δεν υπήρχε κόσμος που να ανταποκρίνεται, αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη "πελατεία" της. Η εξάλειψη τέτοιου είδους "επιχειρήσεων" σημαίνει ότι λιγότερα παιδιά θα κλαπούν και θα δολοφονηθούν από χορήγηση ναρκωτικών και αλκοόλ.
Τώρα πια γνωρίζετε γιατί τα παιδιά που κρατούν οι ζητιάνες κοιμούνται συνέχεια. Η επιλογή είναι δική σας.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

MITSOS AND HIS DOG !



Mitsos lived above his restaurant with only his beloved pet dog called Stavros.
One day Stavros the dog died and Mitsos went to his local priest and asked, "Father, my dog Stavros died. Could you do a Trisagion (blessing) for the poor animal, he was like a son to me?
Father Nikos shook his head, "I'm afraid not; we cannot have services for an animal in the church. But, there is an English church on the next block. God knows what they believe in. May be they' ll do something for your dog?"
Mitsos said, "I' ll go right away Father. Do you think $5,000 is enough to donate to them for the service?
Father Nikos exclaimed, "Kyrie Eleison Vre Mitsos, why didn't you tell me the dog was Greek Orthodox?"

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

" ΛΕΤΖΟΣ"



Τέλος εποχής για τον «Λέντζο» στο Παγκράτι
Ο καλύτερος φραπέ της Ελλάδας, πολλοί λένε και του κόσμου, δεν θα σερβίρεται πλέον στο γνωστό στέκι απέναντι από το Άλσος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 15/02/2013, 23:09 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 15/02/2013, 23:09

«Δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω πώς τον φτιάχνω. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι βασικό παράγοντα παίζει η δοσολογία και πως σε καμία περίπτωση δεν χτυπάω μέσα αβγό, όπως πολλοί υποστηρίζουν», έλεγε το 2009 ο Χρήστος Λέντζοςιδιοκτήτης του ομώνυμου καφέ και εμπνευστής του «α λα Λέντζος φραπέ».

Η παραγγελία στο καφέ του Λέντζου είχε τους δικούς της κωδικούς... Αλλά καλύτερα να πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Φραπέ, φραπεδιά, φραπόγαλο: «προϊόν προκύψαν από το εθνικό μας δαιμόνιο». Ελληνική πατέντα που, πολλά χρόνια μετά την «ανακάλυψή της», κατέκτησε την Ευρώπη και όχι μόνο.

Θεσσαλονίκη 1957. Ο Δημήτριος Βακόνδιος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πώς ένα τυχαίο πείραμα οδήγησε στην ανακάλυψή του. Να πώς το αφηγούνταν ο ίδιος σε συνέντευξή του: «Στην έκθεση Θεσσαλονίκης το 1957, δούλευα στο περίπτερο της Νεστλέ. Λέω, δεν φτιάχνω έναν κρύο νεσκαφέ στο σέικερ που προορίζεται για το κακάο, να δω τι θα βγει; Μου λέρωσε το κοστούμι, αλλά έτσι γεννήθηκε ο φραπέ! Από την αρχή ο κόσμος τον είδε σαν αναψυκτικό. Λέγανε: η μπίρα είναι μισό ποτήρι αφρός και κοστίζει 8 δραχμές. Αυτός ο καφές είναι επίσης μισός αφρός, αλλά κοστίζει 7 δραχμές. Οπότε...»

«Χτυπήθηκαν» αρκετοί φραπέ από το '57 έως το '64, χρονιά-σταθμός για το συγκεκριμένο είδος καφέ. Γιατί τότε, στο Παγκράτι, απέναντι από το Άλσος, ο Χρήστος Λέντζος δημιούργησε τυχαία, το δικό του «θαύμα» που το εξιστορούσε ως εξής: «Το μαγαζί ξεκίνησε ως ζαχαροπλαστείο πολυτελείας το 1964. Φτιάχναμε πολύ ωραίες πάστες και τις παράγγελνε ο κόσμος μαζί με το καφεδάκι του. Μια ημέρα είχα μπει πίσω από τον μπουφέ επειδή έλειπε μια κοπέλα με άδεια. Εκεί που καθόμουν πειραματιζόμουν και μου ήρθε η ιδέα να ανακατέψω στο μίξερ τον καφέ με διαφορετική δοσολογία. Αυτό ήταν! Ο πρώτος φραπέ α λα Λέντζος σερβιρίστηκε και από τότε έγινε ανάρπαστος».

Και τι δεν λέχθηκε και γράφηκε για τον φραπέ του: ότι βάζει αβγό, μπέικιν πάουντερ ή κρέμα γάλακτος, για να πετύχει το πλούσιο μείγμα. «Από το 1965 που άνοιξα, μέχρι το 1971», έλεγε «έφτιαχνα τον φραπέ στο σέικερ. Τότε είναι που αγόρασα το πιο δυνατό μίξερ Μπράουν και τελειοποίησα τη συνταγή του καλού φραπέ. Το ίδιο μίξερ έχουν και άλλα μαγαζιά, αλλά τσιγκουνεύονται τη δόση. Στη χονδρική συσκευασία νεσκαφέ των 2,5 κιλών που αγοράζουν όλες οι καφετέριες, η εφορία υπολογίζει ότι αντιστοιχούν 1.000 δόσεις καφέ. Εγώ δεν βγάζω ούτε 400! Ετοιμάζω ένα γλυκό μείγμα και για τον μέτριο προσθέτω έξτρα καφέ από πάνω. Οι πελάτες ζητάνε τον έξτρα καφέ, γι' αυτό τους πιάνει καμιά φορά και το στομάχι τους!»

Ο φραπέ α λα Λέντζος έγινε τραγούδι και η καφετέρια το σημείο συνάντησης, κάποτε, όλης της Αθήνας. Από σήμερα,  ανάμνηση... Το ιστορικό στέκι της νεολαίας του Παγκρατίου, της θρυλικής ομάδας μπάσκετ του Παγκρατίου την περίοδο 1985-1995 και γενικά το σήμα κατατεθέν για ραντεβού, έβαλε λουκέτο. Θύμα και αυτό της κρίσης. Η ίδια καφετέρια που ένα καλοκαίρι, όταν έκλεισε για τρεις μήνες, έγινε το μόνο καφενείο στον κόσμο που είχε πελατεία, ενώ δεν λειτουργούσε: «Οι πελάτες μου κάθονταν έξω, με αναψυκτικά από το περίπτερο, και περίμεναν να ξανανοίξω» έλεγε ο Χρήστος Λέντζος. Καλύτερος πελάτης του; «Ένας αστυνομικός που πίνει τέσσερις μέτριους σε δύο ώρες». Αρνητικό ρεκόρ; «Ενας 20χρονος χασομέρης που ήπιε μια φορά τον φραπέ του σε 8 ώρες».

Η παραγγελία στου Λέντζου, πάλι, είχε τους δικούς της κωδικούς: Ο «κανονικός καφές» είχε στάνταρ ποσότητα ζάχαρης και γάλακτος. Εάν κάποιος ήθελε μέτριο τότε ο κύριος Χρήστος έβαζε από πάνω έξτρα προσθήκη καφέ ώστε να μετριάσει την γλυκιά γεύση.
Η παραγγελία δίνονταν ως εξής: 1 κουτί, εάν ήθελες κλασικό (κουτί σημαίνει γάλα κουτιού).
1 κουτί καπέλο, εάν ήθελες μέτριο (καπέλο η προσθήκη καφέ επάνω από τον αφρό)

Ο κ. Χρήστος Λέντζος, πάλι, δεν έπινε τον δικό του καφέ! «Μόνο εσπρεσάκια».

Τώρα, όλα αυτά είναι ιστορία. Μια ιστορία που θα διαβάζεται μονορούφι, αφήνοντας μια πικρή γεύση στο στόμα. Αν και στου Λέντζου καφές σκέτος ΔΕΝ σερβίρονταν. Ο αυθεντικός, μόνο γλυκός. Σαν τις όμορφες αναμνήσεις...
 
www.tovima.gr


Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ........


Τηλεφωνικός διάλογος µάνας µε γιο που σπουδάζει σε πανεπιστήµιο της περιφέρειας…

-Έλα, µαµά!
- Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;
- Πού χάθηκα, χτες βράδυ µιλήσαµε…
- Από χτες βράδυ µέχρι σήµερα ξέρεις πόσα µπορούν να συµβούν; Ένα λεπτό θέλει να γίνει το κακό!
- Να σε παίρνω δηλαδή κάθε ΕΝΑ λεπτό;
- Λέω, παιδί µου… Της Μαρίας ο γιος δεν πήγε για σοκοφρέτα απ’ το περίπτερο και του ‘σπασε το πόδι το αγροτικό;
-Δεν τρώω σοκοφρέτες!
- Σκούφο φοράς;
- Μες στο σπίτι, πας καλά;
- Γιατί φοράς έξω απ’ το σπίτι;
- Κανένα παιδί δεν φοράει σκούφο!
- Δεν µε νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά, το δικό µου µε νοιάζει! Να φοράς σκούφο και να καλύπτεις και τα αυτιά, από τα αυτιά κρυώνει ο άνθρωπος!
- ∆εν κάνει κρύο!
- Μια ζωή «δεν κάνει κρύο» και µια ζωή έτρεχα για αντιπυρετικά! Μυαλό δεν θα βάλεις ποτέ, κοτζάµ άντρας είσαι πια!
- Άσε µε, ξέρω τι κάνω!
- Την τύφλα σου ξέρεις, µικρό παιδί είσαι ακόµα!
- Τι είµαι τελικά, ρε µάνα, κοτζάµ άντρας ή µικρό παιδί;
- Τα γάντια τα µάλλινα τα φοράς; Από τα χέρια κρυώνει ο άνθρωπος!
- Τα φοράω!
- Δεν τα φοράς, ψέµατα µου λες για να µε ξεφορτωθείς! Πες µου τώρα ότι περπατάς και ξυπόλυτος στα µωσαϊκά, από τα πόδια κρυώνει ο άνθρωπος!
- Μάνα δεν είµαι στην Αλάσκα, στα Γιάννενα είµαι!
- Ο Θοδωρής Κολυδάς είπε ότι έχει κρύο στα Γιάννενα!
- Κι εγώ ο Θανάσης Ηλιόπουλος σου λέω ότι ∆ΕΝ έχει κρύο στα Γιάννενα!
- Και γιατί να πιστέψω εσένα κι όχι τον επιστήµονα;
- Γιατί ο επιστήµονας δεν ζει στα Γιάννενα!
- Τουλάχιστον το φερµουάρ του µπουφάν σου µέχρι επάνω να το σηκώνεις! Όχι να αφήνουµε τα λαιµά έξω, από τα λαιµά κρυώνει ο άνθρωπος!
- Ναι, µάνα! Ναι, ναι, ναι! Έξω έχει 20 βαθµούς κι ο τρελός του χωριού θα κυκλοφορεί στην πόλη µε γάντια, σκούφο, κασκόλ, µπουφάν κι ένα αερόθερµο αγκαλιά! Να γελάσουν λίγο κι οι πικραµένοι που τους κόβουν την επικουρική!
- Θα σου στείλω µε το ΚΤΕΛ γεµιστά που σ’ αρέσουν!
- ∆εν µου αρέσουν τα γεµιστά!
- Τι λες τώρα; Μικρός τα τρωγες σαν τρελός, φώναζες «τέλω γεµιτά, τέλω γεµιτά», σαν να σ’ ακούω, µανάρι µου µωρέ, πουλάκι µου εσύ, τι καλό παιδί που ήσουνα, µε τα ωραία σου τα µαλλάκια, µε τις µπουκλίτσες σου… λούστηκες;
- Τι λες τώρα; Από το λούσιµο κρυώνει ο άνθρωπος!
- Γεµιστά σου ‘βαλα µπόλικα να τρατάρεις και τον καθηγητή σου, εξετάσεις έρχονται!
- Μάνα, σε χάνω!
- Γιατί παιδί µου, τι έχω και µου το κρύβετε;
- Όχι, σε χάνω, λέω, δεν έχω σήµα… Αντε γεια…
- Το κινητό είναι φορτωµένο;
-Και το κινητό είναι φορτωµένο κι εγώ επίσης!
- Φορτωµένο να το ’χεις για την κακιά στιγµή… Της Καλλιόπης η Μαρία…
- Μάνα, σε κλείνω…
- Να σου στείλω το εσωθερµικό το σώβρακο; Και να αλλάζεις κάθε µέρα… Του Προκόπη ο Αντωνάκης ξεράθηκε στο Μετρό κι ήταν µε τρύπιο µποξεράκι, ρεζίλι έγινε η µάνα του!
- Μάνα, έλεος, λυπήσου µε, δεν αντέχω άλλο!
- Άµα δεν σ’ τα πω εγώ, ποιος θα σ’ τα πει, ο ξένος;
- Κάθε µέρα, κάθε µέρα, κάθε µέρα ΓΙΑΤΙ το κάνεις αυτό; Και κυρίως ΠΩΣ το κάνεις αυτό;
- Αγόρι µου, µάνα είναι µόνο µία!
- Ευτυχώς, µάνα! Ευτυχώς! ∆εν θ’ άντεχα και δεύτερη!

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Μήπως μας έχουν ,πράγματι ,ψεκάσει και δεν σκεφτόμαστε;



Η αιθαλομίχλη από τα τζάκια, λέει, είναι ευεργετική, γιατί μας προστατεύει από τους… ψεκασμούς! Δημιουργεί ένα σωτήριο πέπλο πάνω από τις πόλεις, που σκοτώνει ιούς και βακτήρια με τα οποία μας ψεκάζουν τα νεοταξικά καθάρματα για να μην αντιδρούμε στα οικονομικά μέτρα…! Αυτό δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε γνωστό blog, από εκείνα που ο καθένας μπορεί να γράψει ελεύθερα ό,τι σκεφτεί ή του πουν, για να εκτονώσει το αδικημένο δημοσιογραφικό του ταλέντο, που ευτυχώς δεν του δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξει…
Στο ίδιο μήκος κύματος, ακροάτρια βγήκε σε ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης και είπε ότι δεν πιστεύει τις προειδοποιήσεις σχετικά με τις συγκεντρώσεις καρκινογόνων ρύπων και αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα των πόλεων από την καύση ξύλων, ότι τις βρίσκει υπερβολικές και ότι πιθανόν να είναι στημένες από συμφέροντα και πετρελαϊκές εταιρίες… Λονδίνο 1952, πέρα βρέχει…
Είναι αστείο, αλλά τελικά τρομακτικά επικίνδυνο, να υιοθετείται και, κυρίως, να αναπαράγεται η κάθε «μπαρούφα», τόσο  επιπόλαια, απλά επειδή είναι σοβαροφανής και κάνει εντύπωση! Δείχνει έλλειψη Παιδείας, άγνοια κινδύνου, βλακεία, λίγο απ’ όλα.
Αν δεχτούμε ότι μας ψεκάζουν, είναι ενδιαφέρουσα ερώτηση το ποιοι τελικά είναι οι ψεκασμένοι και ποιοι αυτοί που τη γλίτωσαν, είτε επειδή τους έσωσε η αιθαλομίχλη με cocktail BaP και PM2.5, είτε κάποια άλλη μέθοδος που τους έστειλαν με e-mail με την παρότρυνση να τη διαδώσουν για να σώσουν κι άλλους…
Ακούμε και βλέπουμε να διαδίδονται απίστευτα πράγματα, με την ταχύτητα φωτός που προσφέρει η δύναμη του internet. Στο 99% των περιπτώσεων πρόκειται περί απάτης που στοχεύει στη συλλογή διευθύνσεων e-mail για διαφημιστικούς σκοπούς, στην αύξηση των «κλικ» επισκέψεων σε ιστοσελίδες που φιλοξενούν διαφημίσεις, ή περί απλών «βλακόμετρων» που στήνει οποιοσδήποτε για να διασκεδάσει… Μπορεί, βέβαια, να τα στέλνουν και επίτηδες αυτοί που μας ψεκάζουν για να υπολογίζουν την επόμενη δόση ψεκασμού, όπως μάλλον θα έλεγε ο συγγραφέας του προαναφερθέντος «άρθρου» περί αιθαλομίχλης…
Κάθε λίγο διακινούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ψεύτικες ειδήσεις που στοχεύουν στο συναίσθημα μέσω προβολής κινδύνου ή πόνου. Εδώ και χρόνια οι ίδιες εικόνες βρεφών με πρόβλημα υγείας περιφέρονται στο internet. Ψεύτικες ανακοινώσεις για τραυματίες, κακοποιημένα παιδιά ή ζώα, ή αφηγήσεις ιστοριών για αγρίους που στερούνται κάθε λογικής αλλά πλασάρονται με κατάλληλο τρόπο και κινούν το ενδιαφέρον –δυστυχώς- πολλών…
Πριν λίγους μήνες κυκλοφορούσε στο facebook η «προειδοποίηση» ότι στο parking γνωστού εμπορικού κέντρου κυκλοφορεί σπείρα εμπόρων οργάνων που παραπλανεί τα θύματά της μέσω ενός τύπου που μεταμφιεσμένος σε γριούλα ζητάει βοήθεια από οδηγό και μπαίνει στο αμάξι του. Η ιστορία έχει έξυπνη συνέχεια, ο οδηγός σε απότομο φρενάρισμα παρατηρεί ότι το χέρι της γριούλας είναι αντρικό και στην τσάντα της διακρίνει ένα νυστέρι…! Τρακάρει το μπροστινό αυτοκίνητο επίτηδες και βγαίνει έξω φωνάζοντας και ο δολοφόνος εξαφανίζεται, αφήνοντας τα νυστέρια του στο αμάξι του θύματος. Στο αμάξι θα τον χειρουργούσε, μόνος του, γι αυτό τα κουβαλούσε, ερώτημα παραμένει το μέρος…
Αυτό το ακραίο παράδειγμα είχε εκατοντάδες αναδημοσιεύσεις, το βρίσκει κανείς με απλή αναζήτηση ακόμα και σήμερα, μαζί με πάρα πολλά άλλα, όπως άρθρα για ηλεκτρονικά ναρκωτικά σε μορφή υπερήχων που απειλούν τα παιδιά που χρησιμοποιούν το internet, «μυστικά» για ανασκευασμένο ληγμένο γάλα στη βάση της συσκευασίας, παρανοϊκούς δολοφόνους που κυκλοφορούν μέσα σε κινηματογράφους με μολυσμένες σύριγγες και η λίστα δεν τελειώνει, σαν εκείνη της Λαγκάρντ…
Όταν έγινε η πρώτη ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων και εισήχθη ο γενικός Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), κυκλοφόρησε και πάλι διαδικτυακά ότι πρόκειται για «αριθμό του θηρίου» και άλλα. Όσο υπήρχε ως ΑΜ(ΙΚΑ), ΑΜ(ΟΠΑΔ), ΑΜ(ΤΣΜΕΔΕ), δεν υπήρχε κίνδυνος… Δε λείπουν και οι οργανωμένοι τηλεοπτικοί ψεκασμοί τύπου Χαρδαβέλα, παιδιών ίντιγκο, φραπελιάς, είναι τρομακτικό το τι θυμάται κανείς ξεκινώντας από μια αφορμή όπως το επίκαιρο θέμα των καυσόξυλων και της αιθαλομίχλης.
Εν τέλει ναι, κάποιος ψεκασμός γίνεται, αλλά σίγουρα όχι με αεροπλάνα και χημικά, παρά μόνο με απλή αξιοποίηση της ανθρώπινης βλακείας για την οποία ο Einstein δήλωνε πιο σίγουρος απ’ ό,τι για την απεραντοσύνη του σύμπαντος… Δεν υπάρχει άλλη στέρηση ελευθερίας παρά μόνο εκείνη που επιβάλλεις ο ίδιος στον εαυτό σου όταν δεν σκέφτεσαι! Τότε ναι, είσαι ψεκασμένος…


 αντιγραφή από axmi.gr : ΧΑΡΗΣ ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ