Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

BOLERO !



ΕΥΧΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΝΩΣΤΟ και ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ blog ΜΟΥ και ΜΕ ΔΙΑΒΑΣΕ !

ΕΥΧΟΜΑΙ .....ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ...ΙΣΩΣ ΠΟΛΛΑ ....ΙΣΩΣ ΛΙΓΑ !

ΕΥΧΟΜΑΙ .....ΑΠΟ ΟΣΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ή ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΗΣΑΜΕ , ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΠΟΙΗΘΕΙ ΚΆΠΟΙΟ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙ !

ΕΥΧΟΜΑΙ ....ΟΣΑ ΜΑΣ ΠΙΚΡΑΝΑΝΕ ....ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΣΑΝ ΘΕΛΗΜΕΝΑ ή ΑΘΕΛΑ ....ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΝΤΟΜΠΡΟΣΥΝΗ ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΣΥΓΝΩΜΗ !

ΕΥΧΟΜΑΙ ....ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ !ΔΥΣΚΟΛΟ .....

ΕΥΧΟΜΑΙ .....ΝΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ ...ΟΣΟ ΑΓΑΠΑΜΕ ! ΔΥΣΚΟΛΟ ....

ΕΥΧΟΜΑΙ ....ΟΤΙ ΚΑΚΟ ΜΑΣ ΤΥΧΕΙ ....ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ....ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ !

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ , ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ,ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΌΣΟ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ !

ΕΥΧΟΜΑΙ .....ΕΥΧΟΜΑΙ .....ΕΥΧΟΜΑΙ .....

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο !







Η πιο αυθόρμητη ανακωχή της ιστορίας
Βγήκαν από τα χαρακώματα, αντάλλαξαν ευχές και δώρα και έπαιξαν όλοι μαζί μπάλα
Το επεισόδιο των Χριστουγέννων του 1914 είναι γνωστό περισσότερο ως θρύλος. Ομως πρόκειται για μια πραγματική ιστορία.
Ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο οι στρατευμένοι της Γερμανίας, της Αυστροουγγαρίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας, που παραμέρισαν τις εντολές των στρατηγών. Βγήκαν από τα χαρακώματα, ευχήθηκαν «Καλά Χριστούγεννα», τραγούδησαν την «Αγια Νύχτα», έπαιξαν ποδόσφαιρο και αντάλλαξαν τα υποτυπώδη δώρα που θα μπορούσαν να έχουν επάνω τους, τσιγάρα, λίγο κρυμμένο κονιάκ και κουμπιά από τις χλαίνες τους.
Ηταν η πιο αυθόρμητη ανακωχή της παγκόσμιας ιστορίας.
Ολα ξεκίνησαν πρόχειρα. Κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιο ήταν το σημείο του μετώπου απ όπου έγινε η αρχή. Γεγονός αποτελεί ότι επεκτάθηκε ταχύτατα, σχεδόν αστραπιαία.
Φαίνεται ότι την πρωτοβουλία πήρε ένας Γερμανός στρατιώτης, που εκτός από τη μητρική του γλώσσα, μιλούσε και αγγλικά. Πρόκειται για τον οπλίτη Μέκελ, όπως αφηγείται σε διασωθείσες επιστολές του ο συστρατιώτης του Κουρτ Τσέμις. Γράφει σχετικά: «Ο στρατιώτης Μέκελ από τον λόχο μου, που για πολλά χρόνια είχε ζήσει στη Βρετανία, φώναξε μιλώντας αγγλικά απευθυνόμενος στο απέναντι εχθρικό χαράκωμα. Γρήγορα άρχισε μια έντονη συζήτηση».
Οι στρατιώτες βγήκαν από τα χαρακώματα. Εσφιξαν τα χέρια και αλληλοευχήθηκαν «Χαρούμενα Χριστούγεννα». Ο καθένας μιλούσε στη γλώσσα του. Ομως εκείνη η ιδιόρρυθμη Βαβέλ δεν χώριζε τους λαούς. Τους ένωνε.
Ηταν παραμονή Χριστουγέννων. Αυτοί οι πρώτοι, η μαγιά της μεγάλης πρωτοβουλίας, συμφώνησαν την επομένη, που ήταν η μεγάλη μέρα της χριστιανοσύνης, να μη χρησιμοποιήσει κανείς το όπλο του. Να μην υπάρξει πυροβολισμός την ώρα που στο σπήλαιο της Βηθλεέμ αντηχεί το «Επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία».
Ο Κουρτ Τσέμις συνεχίζει την αφήγησή του: «Στο χαράκωμά μας είχαμε τοποθετήσει ήδη γιορταστικά δεντράκια και κεριά. Μετά την πετυχημένη συνάντησή μας με τους Αγγλους, βάλαμε ακόμα περισσότερα στολίδια. Οι Αγγλοι έδειχναν τη χαρά τους για τα φωταγωγημένα χαρακώματά μας. Φώναζαν, σφύριζαν και χειροκροτούσαν. Εγώ, όπως και οι περισσότεροι, όλη τη νύχτα την πέρασα ξάγρυπνος. Μπορεί να έκανε κρύο, αλλά ήταν υπέροχα».

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

CRAZY.......



Από τα ωραιότερα συναισθηματικά τραγούδια της county μουσικής !
Ακούγοντάς το αναρωτιόμαστε πόσο τρελοί μπορεί να είμαστε για ένα έρωτα !