ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Και Πολιτικός Kαι Aσκητής;

Γίνεται να είσαι και πολιτικός και ασκητής; Ναι γίνεται!

Ο Καποδίστριας, και όταν ήταν υπουργός των Εξωτερικών της Ρωσίας και μεσουρανούσε στην ευρωπαϊκή διπλωματία έστελνε συνεχώς στηναγωνιζομένη Ελλάδα πολεμοφόδια και τρόφιμα και σπούδαζε με δικές του δαπάνες πολλούς Ελληνόπαιδες στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, για ναπροετοιμάζει τους μορφωμένους επιστήμονες σε όλους τους κλάδους, που θα επάνδρωναν τις διάφορες υπηρεσίες του Ελληνικού κράτους μόλις θαελευθερωνόταν από την τουρκική καταδυνάστευση...Όταν το 1822 υπέβαλε την παραίτησή του από το υπουργείο, ο Τσάρος Αλέξανδρος δεν τη δέχθηκε και του έδωσε άδεια επ αόριστον, με όλα όμωςτα προνόμια του αξιώματός του, εφόσον τυπικά το διατηρούσε. Στη Γενεύη που εγκαταστάθηκε έπρεπε να κατοικήσει σε <<ένα μέγαρο, να έχειτέσσερις άμαξες και ικανόν υπηρετικόν προσωπικόν>>. Ο Καποδίστριας κατοικούσε σε <<δύο πτωχικά δωμάτια, είχε μόνο μία άμαξα και ένανυπηρέτη>>. Όταν οι πάντες, διπλωμάτες, αριστοκράτες και απλοί άνθρωποι τον ρωτούσαν κατάπληκτοι, εκείνος απαντούσε:
<< Όταν αφού εκτύπησα πρώτον τας θύρας των μεγάρων των πλουσίων ηναγκάσθην κατόπιν να κτυπήσω και τας θύρας των πτωχών ζητώντας τονοβολόν τους προκειμένου να στείλω τρόφιμα και πολεμοφόδια εις τον αγωνιζόμενον ελληνικόν λαόν έπρεπε να ημπορώ να τους λέγω: Έδωσαπρώτος εγώ τα πάντα. Κανόνισα να μη εξοδεύσω δια τον εαυτό μου και δια τον υπηρέτην μου περισσότερα, από 60 φράγκα τον μήνα. Όλον τον άλλονμισθόν μου τον στέλνω στην Ελλάδα...>>.
Όταν έφτασε στην Ελλάδα ως κυβερνήτης του ελληνικού κράτους, προσφέρθηκαν να του δώσουν ανάλογο οίκημα ως κατοικία. Ο Καποδίστριαςδεν το δέχτηκε. Ήθελε να ζει απλά, συμμεριζόμενος την κατάσταση που επικρατούσε τότε στη χώρα. Με δικά του έξοδα διόρθωσαν απλές οικίεςστην Αίγινα και στον Πόρο, <<χωρίς καμίαν επιβάρυνση των ιδιοκτητών>>.Έδωσε εντολή να μην ανοίξουν τις αποσκευές που έφερε από τη Γενεύη και επίπλωσε το σπίτι που έμενε με <<σιδηράν κλίνην και ξύλινον τραπέζιον>>.Γι αυτό ο αντικαποδιστριακός Γερμανός ιστορικός Μέντελσον-Μπαρτόλντι, όταν επισκέφτηκε τον Καποδίστρια έγραψε: <<Ο μόνος στολισμός τουκυβερνητικού ...<<μεγάρου>> είναι ο λαμπρός ήλιος της Ελλάδας και η λατρεία των Ελλήνων, με την οποία δικαίως τον περιβάλλουν>>.Όλα τα επίσημα ενδύματα δεν τα φόρεσε ποτέ. Ο γραμματέας του, Νικόλαος Δραγούμης, διηγείται το περιστατικό που συνέβη κατά την πρώτηπεριοδεία που έκανε στην Κόρινθο, αμέσως μετά την άφιξή του.Της όλης κυβερνητικής πομπής προηγούνταν ο ταχυδρομικός διανομέας Καρδάρας, που ήταν ενδεδυμένος με βελούδινο χρυσοκέντητο σεγκούνι.Ακολουθούσε έφιππος ο Κυβερνήτης, ντυμένος απλούστατα και κάτισχνος από την ταλαιπωρία και την κακήν διατροφή. Ο λαός που είχε παραταχθείαυθόρμητα, νομίζοντας ότι ο Κυβερνήτης του ήταν ο λαμπροφορεμένος διανομέας, τον χειροκροτούσε με αμέτρητες εκδηλώσεις αγάπης. Στην αρχήόλοι διασκέδασαν. Ο Κολοκοτρώνης, όμως, δεν το άντεξε. Πλησίασε τον Καποδίστρια και του είπε ότι ο λαός έπρεπε να γνωρίσει τον Κυβερνήτη του.- Και τι θέλεις να κάμνω, Θεοδωράκη; απήντησε ο Καποδίστριας. - Η υπερεξοχότης σου να ενδυθεί την κυβερνητική της στολή. Και ο Δραγούμης προσθέτει: << Οδήγησαν τον Κυβερνήτη είς τι παρακείμενον χάνιον και τον ηνάγκασαν να ενδυθεί την στολήν ήτις ουδαμώς διέφερεντης των δασονόμων της αντιβασιλείας!...>>.
Ο γιατρός του, βλέποντάς τον τόσον καταβεβλημένο από τους αδιάκοπους μόχθους και αγώνες, του συνέστησε αυστηρά ότι έπρεπε να βελτιώσει τηντροφή του. Και ο Καποδίστριας απάντησε: <<Ουδέποτε θα επιτρέψω στον εαυτό μου βελτίωση της τροφής, παρά μόνον τότε όταν θα είμαι βέβαιοςότι δεν υπάρχει ούτε έν Ελληνόπουλο που να πεινάει...>>.Το Πανελλήνιο και η Γερουσία δύο φορές ψήφισαν τον μισθό που έπρεπε να δίνεται στον Κυβερνήτη. Και τις δύο φορές ο Καποδίστριας αρνήθηκε ναδεχθεί μισθό.

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΑ !!!!

Λεφτά δεν υπάρχουν βέβαια .....αλλά φτιάχνονται ! Χαράς το πράγμα !

ΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ !

Ο George Carlin λέει για τα γηρατειά! (Απόλυτα Διαυγές)
ΕΑΝ ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΧΑΣΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠ'ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ.

Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά; Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά...

«Πόσων ετών είσαι;», «Είμαι τέσσερα και μισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό. Είσαι τέσσερα και μισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί.

Μπαίνεις στην εφηβεία, και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόμενο αριθμό, ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά.

«Πόσων ετών είσαι;» «Θα γίνω 16!» Μπορεί να είσαι 13, αλλά έ, θα γίνεις 16! Και τότε έρχεται η καλύτερη μέρα της ζωής σου! Γίνεσαι 21. Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία.ΓΙΝΕΣΑΙ 21.. ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!!

Αλλά τότε περνάς στα 30. Ωωωω, τί έγινε εδώ; Ακούγεσαι σαν χαλασμένο γάλα! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ, έπρεπε να τον πετάξουμε. Δεν έχει πλάκα πια, είσαι απλά ένας ξινισμένος λουκουμάς. Τι πάει στραβά; Τί άλλαξε;

ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, και τότε ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40. Ουάου! Πάτα φρένο, όλα σου ξεγλυστρούν. Πριν να το καταλάβεις, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και τα όνειρά σου χάνονται...

Αλλά! για περίμενε!!! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60. Δεν πίστευες ότι θα τα έφθανες!

Οπότε ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60.

Έχεις αναπτύξει τόσο μεγάλη ταχύτητα που ΧΤΥΠΑΣ τα 70! Μετά απ'αυτό, η κατάσταση είναι μέρα με τη μέρα. ΧΤΥΠΑΣ την Τετάρτη!

Μπαίνεις ! στα 80 και κάθε μέρα είναι ένας πλήρης κύκλος. ΧΤΥΠΑΣ το γεύμα. ΠΕΡΝΑΣ στις 4:30. ΦΘΑΝΕΙΣ την ώρα του ύπνου. Και δεν τελειώνει εκεί. Στα 90 σου, αρχίζεις να οπισθοδρομείς. «Ήμουν ΜΟΛΙΣ 92».

Και τότε κάτι παράξενο συμβαίνει. Εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα 100, ξαναγίνεσαι μικρό παιδί. «Είμαι 100 και μισό!».

Μακάρι να φθάσετε όλοι στα υγιή 100 και μισό!!

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ
1. Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία, το βάρος και το ύψος. Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι'αυτά. Γι'αυτό τους πληρώνετε άλλωστε.

2. Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους... Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.

3. Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου». Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.

4.Απολαύστε τα απλά πράγματα.

5.Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.

6.Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.

7.Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.

8.Να τιμάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.

9.Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά, ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή.

10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:
Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα

Κι αν δεν στείλετε το παρόν σε τουλάχιστον 8 άτομα - ποιος νοιάζεται; Αλλά μοιραστείτε το με κάποιον. Όλοι χρειαζόμαστε να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο κάθε μέρα!!


Το ταξείδι της ζωής δεν είναι για να φθάσουµε στον τάφο µε ασφάλεια σ'ένα καλοδιατηρηµένο σώµα, αλλά κυρίως για να ξεγλυστρούµε προς όλες τις πλευρές, πλήρως εξαντληµένοι, φωνάζοντας «...ρε γαµώτο....τί ßόλτα!».


ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΕΜΑΤΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ !

Η Γιαγιά - από σύγχρονο αναγνωστικό !

Όταν ο μπαμπάς έκλεισε το μαγαζί (γιατί κανείς δεν έμπαινε πια να ψωνίσει κι έτσι δεν μπορούσε να πληρώνει νοίκι και ΤΕΒΕ) κι η μαμά απολύθηκε, ήρθε να μείνει μαζί μας η γιαγιά απ’ το χωριό.
Η γιαγιά είναι πολύ καλή και πολύ πλούσια. Παίρνει 300 ευρώ σύνταξη απ’ τον ΟΓΑ και τώρα που μένει μαζί μας μάς τα δίνει κι είμαστε κι εμείς πολύ πλούσιοι.

Χτες φάγαμε ψάρια, που είναι καλό και ακριβό φαί. Είμαστε όλοι χαρούμενοι και δεν καταλάβαμε γιατί η Μαμά είπε στον Μπαμπά θυμωμένη : «Μα για όνομα! Χρυσόψαρα θα φάμε, βρε Σταμάτη;».
Κι ο Μπαμπάς (που η Μαμά τον λέει Σταμάτη) είπε :«όλα τα κινέζικα είναι πιο φτηνά, ακόμα και τα ψάρια. Με τη σύνταξη της μάνας μου τι ήθελες να φάμε; Μπαρμπούνια;» Και μετά η Μαμά δεν είπε τίποτα και καθήσαμε όλοι στο τραπέζι να φάμε τα χρυσόψαρα.
Μετά η γιαγιά πέθανε. Δεν ξέρω αν έφταιγε το χρυσόψαρο που έφαγε ή αν πέθανε από μόνη της, ξέρω μονάχα πως ο Μπαμπάς και η Μαμά πολύ λυπηθήκανε και κλαίγανε και λέγανε «τι θα κάνουμε, τώρα, χωρίς την σύνταξη, Παναγία μου;» και η Παναγία τους λυπήθηκε και τους είπε να βαλσαμώσουμε τη γιαγιά, όπως ο θείος Λεωνίδας είχε βαλσαμώσει εκείνο το κεφάλι από το γουρούνι το άγριο που είχε σκοτώσει στο κυνήγι και το είχε βάλει στον τοίχο της σάλας, στο σπίτι του στο χωριό.
Εμείς της γιαγιάς δεν της βαλσαμώσαμε μόνο το κεφάλι. Ολόκληρη τη βαλσαμώσαμε γιατί, όπως είπε κι ο Μπαμπάς «δική μας είναι η γιαγιά κι ό,τι θέλουμε την κάνουμε».

Έτσι τώρα έχουμε τη γιαγιά συνέχεια μαζί μας και παίρνουμε και τη σύνταξη του ΟΓΑ και είμαστε πάντα πλούσιοι. Μόνο που τα βράδυα, όταν μαζευόμαστε τα παιδιά κοντά στο τζάκι, η γιαγιά δεν μας λέει παραμύθια, παρά κάθεται ακούνητη, αμίλητη κι αγέλαστη, όπως ο Μπέρνυ στην ταινία «Τρελλό γουηκέντ στου Μπέρνυ», που είχα δει στην τηλεόραση, όταν έπαιζε. Τώρα δεν παίζει γιατί μας έχουνε κόψει το ρεύμα. Όμως τον Μπέρνυ δεν τον είχανε βαλσαμώσει καλά και μάζευε μύγες, ενώ εμείς τη γιαγιά τέλεια την κάναμε!

Καμιά φορά, για να την βλέπει η γειτονιά (έτσι λέει ο Μπαμπάς), την βγάζουμε έξω και την στήνουμε όρθια δίπλα στην αυλόπορτα. Μοιάζει, τότε, η γιαγιά μ’ εκείνον τον ξύλινο ινδιάνο που στήνουν έξω από τα καπνοπωλείαστην Αμερική.

Και μια φορά ξεχάσαμε να τη μαζέψουμε κι έβρεξε πολύ κι έγινε μούσκεμα. Και ύστερα τη βάλαμε κοντά στο τζάκι να στεγνώσει, αλλά μάλλον τη βάλαμε πολύ κοντά κι άρπαξε φωτιά. Ευτυχώς ο Μπαμπάς πρόλαβε και την έσβησε γρήγορα, αλλά μας μάλωσε γιατί «κοντέψαμε να αφανίσουμε το μοναδικό μας εισόδημα».

Από Δημήτρη Πάλλη .

ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ

Οι λέξεις της εβδομάδας : Λεξιλογικοί "Νόστοι"
Ελληνικές λέξεις που ξενιτεύτηκαν και επέστρεψαν αγνώριστες, όπως : γκλάμουρ , πλάζ, μασίφ, πόζα, σενάριο, μπουάτ, μαρμελάδα, πέναλτι, πιάτσα, τζίρος, λαζάνια, κρετίνος, κουπόνι, λαζάνια, μπαλλέτο, γόνδολα και πολλές πολλές άλλες


γράφει ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης (βιογραφικό, εργογραφία)


Ο «νόστος», η επιστροφή στην πατρίδα (από το ρήμα νέομαι «επιστρέφω»), δεν χαρακτήρισε μόνο «τη γλυκιά προσμονή τής επιστροφής στην πατρίδα» που κατέληξε στο νόστιμος, αλλά έδωσε και «τον ψυχικό πόνο που γεννάει αυτή η προσμονή», τη νοσταλγία. Και ήταν μάλιστα οι Γάλλοι που κατέφυγαν στις ελληνικές λεξιλογικές πηγές, πλάσσοντας πρώτοι αυτοί το άλγος τού νόστου, το nostalgie. Ετσι, από άλλο δρόμο, η λέξη επέστρεψε στη «λεξιλογική πατρίδα» της.
Η επιστροφή μιας λέξης ως δανείου στη γλώσσα από την οποία ξεκίνησε χαρακτηρίζεται ως αντι-δάνειο, ως επιστροφή δανείου, ως επιστροφή μιας λέξης στη γλώσσα στην οποία γεννήθηκε. Από τις πιο αποκαλυπτικές διαδικασίες λειτουργίας τής γλώσσας στο πεδίο συνάντησης των λαών και των πολιτισμών είναι τα αντιδάνεια. Συνιστούν μαρτυρίες τής περιπέτειας στη ζωή των λέξεων και μαζί παραδείγματα τού πόσο αυτά τα κατεξοχήν πνευματικά δημιουργήματα, που είναι οι λέξεις, εξελίσσονται εννοιολογικά περνώντας από γλώσσα σε γλώσσα, από λαό σε λαό, για να ξαναγυρίσουν συχνά στον τόπο καταγωγής τους πραγματοποιώντας έτσι τον «λεξιλογικό νόστο» τους. (για περισσότερες πληροφορίες 24grammata.com)
Ποιος περίμενε λ.χ. ότι η σχολαστικότατη έννοια που δηλώνει η αρχαία ελληνική λέξη γραμματική θα επέστρεφε μετά από αιώνες στη σημερινή ελληνική γλώσσα ως γκλάμουρ! Με συνήθη γέφυρα τη λατινική γλώσσα η λέξη πέρασε από τα Ελληνικά στα παλαιά Γαλλικά κι από κει στην παλαιά Αγγλική, όπου η αρχική σημασία «γραμματική», ως γνώση των ολίγων μορφωμένων, πήρε τον χαρακτήρα «τής απόκρυφης γνώσης» και, κατ΄ επέκταση, «τής μαγείας», για να εξελιχθεί μέσω τής Σκωτικής (glammar) στη σημασία «μαγική ομορφιά» (19ος αι.) και κατόπιν- με τη μορφή glamour- σε «γοητεία, αίγλη» με την οποία και επανήλθε στην Ελληνική.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα εξέλιξη είχε η αρχαία ελληνική λέξη ποινή. Μέσω πάλι τής Λατινικής και τής παλαιάς Νορμανδικής, το ελληνικό ποινή κατέληξε στο αγγλ. penalty, για να επιστρέψει (ως αντιδάνειο) στην Ελληνική ως πέναλτι, όρος στο ποδόσφαιρο!
Δεν «θα ΄κοβε το κεφάλι του» κανείς ότι το ιταλικότατο πιάτσα δεν μπορεί να έχει σχέση με Ελληνικά; Ε, λοιπόν, το πιάτσα ξεκίνησε από το (ήδη αρχαίο) ελληνικό πλατεία (ενν. οδός ), θηλ. τού επιθέτου πλατύς, μέσω τού λατιν. platea («φαρδύς δρόμος» μέσα στην πόλη), πέρασε στην Ιταλική ως piazza (αρχικά plaza), απ΄ όπου ήδη στα μεσαιωνικά χρόνια επέστρεψε στην Ελληνική ως πιάτσα.(για περισσότερες πληροφορίες 24grammata.com)
Η έκπληξη κορυφώνεται στην προέλευση τής λ. γόνδολα. Μεταφράζω τι γράφεται σχετικά στο εγκυρότερο λεξικό τής Αγγλικής, στο Random Ηouse Webster΄s College Dictionary, λήμμα gondola: «[εισήλθε στην Αγγλική το] 1540-50 από την Ιταλική, που πάει πίσω στα Βενετσιάνικα, πιθανόν από μεσαιωνικό ελληνικό κοντούρα «μικρό ακτοπλοϊκό σκάφος», θηλ. τού επιθ. κόντουρος «κοντός, κυριολ. σκάφος με ουρά» από το όψιμο ελληνικό κοντός + ελλ. -ουρος από το ελλην. ουρά ». Σκάφος, λοιπόν, με κοντή ουρά η ιταλ. gondola (γόνδολα) ξαναγύρισε στην Ελληνική ως γόνδολα!
Κι επειδή δεν νοείται καλοκαίρι χωρίς το γαλλικότατο πλαζ (γαλλ. plage), ας παρακολουθήσουμε την ετυμολογία τής λέξης. Ηλθε από το γαλλ. plage, δάνειο από ιταλ. piaggia «πλαγιά-ακρογιαλιά», που προήλθε από μεσαιωνικό λατινικό plagia «επικλινές έδαφος», το οποίο ανάγεται στο αρχ. ελλην. πλάγια (τα), «πλευρές» (κυρίως στρατιωτικός όρος), ουδ. τού επιθ. πλάγιος. (για περισσότερες πληροφορίες 24grammata.com)
Και βέβαια δεν νοείται καλοκαίρι χωρίς τουρισμό και τουρ (ομόρριζα τα τουρνέ και τουρνουά ). Αλλά πόσο γνωστό είναι στους μη ειδικούς ότι όλες αυτές οι γαλλικές λέξεις (tour, tourisme, tourn e, tournoi) που πέρασαν στην Ελληνική (στην Αγγλική και σε άλλες γλώσσες) είναι προϊόν δανεισμού από την ελλην. λέξη τόρνος. Αυτή η αρχαία ελλην. λέξη, μέσω πάλι τής Λατινικής (tornus και ρ. tornare «γυρίζω τον τροχό, τον τόρνο»), έδωσε το γαλλ. tourner «περιστρέφω, γυρίζω» απ΄ όπου το tour. Ετσι ο τόρνος επέστρεψε στην Ελληνική ως τουρ.
Ο κατάλογος τέτοιων λέξεων (αντιδανείων) είναι μακρός και ο σχολιασμός θα έπαιρνε πολλές σελίδες. Εδώ θα δώσω μερικές νύξεις μόνο. Θα αναφέρω ότι το γάμπα και το ζαμπόν ξεκίνησαν από το ελλην. καμπή! Το γαρύφαλλο από το καρυόφυλλο, ο τζίρος από το γύρος, το μασίφ από το μάζα , το κάλμα από το καύμα, ο καναπές από το κωνώπιον (κώνωψ), το κανόνι από το κάννη, το καντίνα από το κανθός, το κορδόνι από το χορδή, το κουπόνι από το κόλαφος ( κόλαφος - όψιμο λατ. colaphus- παλ. γαλλ. colp - coup ), το κρετίνος από το Χριστιανός , τα λαζάνια από το αρχ. λάσανον («τρίποδας ως βάση αγγείων και δοχείων»), το λατέρνα από το λαμπτήρ, η μάντολα από το αμύγδαλο, η μαρμελάδα από το μελίμηλο, το μπαρούτι από το πυρίτις, τα μπόρα και μπουρίνι από το βορράς, τα μπαλλέτο - μπάλλος από το αρχ. βαλλίζω, το μπουάτ από το πυξίς («κουτί»), το μπουτίκ από το αποθήκη, ο συνδικαλισμός από το σύνδικος, το ταξί από το ταξίμετρο, το σενάριο από το σκηνή, η πόζα από το παύσις κ.λπ. Αυτά είναι μερικά ενδεικτικά μόνο παραδείγματα. (για περισσότερες πληροφορίες 24grammata.com)

ΜΠΑΜΠΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:

- Κοίταξε παιδί μου. Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.

Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.

Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.

Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν. Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.

Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλον της χώρας.

Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;

- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.

Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια καιβλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί..

Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος!Τον πιάνει πανικός!

Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτουςθορύβους.Πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!- "Τι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό;;;, εγώ δεν ξέρω να το κάνω."

Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο.

Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:

- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;

- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.

- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;

- Όταν η κυβέρνηση κοιμάται,το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη,η κοινή γνώμη αδιαφορεί,και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!!

ΕΚΛΟΓΕΣ

Ο ήσυχος πολίτης είναι άχρηστος πολίτης (Περικλής)

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑ

1. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
2. ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ (π.χ. 200)
3. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΙΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ 16
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ 8
4. ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΕΙ ΕΝΣΗΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 10ΕΤΙΑΣ
5. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΕΞΤΡΑ
6. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΟΛΥΤΕΛΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ,ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΩΝ, ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ
7. ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ
ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΕΥΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ
ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΩΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ, ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΑ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ.
8. ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ, ΝΑ ΜΗΝ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ. Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΑΣΥΛΙΑ
9. ΑΜΕΣΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ (ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΟΡΚΩΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΔΙΑΦΘΟΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ) ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.
10. ΜΕΙΩΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2 ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας.
Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.
Ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης
2) να κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) να ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4) να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.

Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.

Αν ο κύριος αυτός, στη διάρκεια της θητείας του, πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα (εντάξει, δεν πειράζει, άνθρωποι είμαστε. ) τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν), το υπόλοιπο, που αδυνατούσε να καλύψει, έπρεπε να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.