Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου
Καθηγητού Φιλολόγου Ιστορικού-Συγγραφέως
Από το περιοδικό ‘ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ’
Tο Άγαλμα τής Ελευθερίας, τού οποίου η επίσημη ονομασία είναι «Η Ελευθερία φωτίζοντας τον κόσμο» (αγγλιστί «Liberty enlightening the World» γαλλιστί «la Liberte eclairant le monde»), είναι ένα κολοσσιαίο άγαλμα πάνω στην ομώνυμη νησίδα και μέσα στο άνω τμήμα τού Κόλπου τής Νέας Υόρκης. Το άγαλμα αυτό στήθηκε σε ανάμνηση τής φιλίας τών λαών τών ΗΠΑ και τής Γαλλίας.Το συνολικό του ύψος είναι 93 μέτρα (302 πόδια) μαζί με το βάθρο, και κατά την εκδοχή τής εγκυκλοπαίδειας Britannica παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία. Η γυναίκα αυτή κρατάει έναν πυρσό στο υψωμένο δεξί της χέρι και μια ενεπίγραφη πλάκα στο αριστερό όπου αναγράφεται η ημερομηνία 4 Ιουλίου 1776. Ένας ανελκυστήρας ανεβάζει έως το ύψος τού εξώστη και μια ελικοειδής σκάλα οδηγεί σε μιαν εξέδρα παρατηρήσεως πάνω στο στέμμα που φοράει η Ελευθερία. 0 πυρσός που κρατάει βρίσκεται σε 93 μέτρα ύφος πάνω από την επιφάνεια τής θαλάσσης. Στην βάση τού αγάλματος βρίσκεται το Αμερικανικό Μουσείο της Μεταναστεύσεως (American Museum of Immigration).
Την πρόταση για την κατασκευή τού αγάλματος διατύπωσε ένας Γάλλος ιστορικός, ο Εντουάρ ντε Λαμπουλάϊγ, μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο πόλεμο. Συγκεντρώθηκε ένας ικανός αριθμός χρημάτων με εισφορές τού γαλλικού λαού και το έργο άρχισε στη Γαλλία το 1875, υπό την διεύθυνση του γλύπτη Φρεντερίκ-Ωγκύστ Μπαρτολντί.
Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φύλλα χαλκού, που σφυρηλατήθηκαν με το χέρι για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα και συναρμολογήθηκαν πάνω σε έναν σκελετό από τέσσερα γιγάντια χαλύβδινα υποστηρίγματα, τον οποίο είχε σχεδιάσει ο διάσημος από την κατασκευή τού Πύργου τού Άιφελ, Αλεξάντρ-Γκυστάβ Άιφελ.
Το 1885 το περατωμένο άγαλμα, που είχε ύψος 46 μέτρα περίπου (151 πόδια και 1 ίντσα) και ζύγιζε 225 τόνους, αποσυναρμολογήθηκε και φορτώθηκε για να μεταφερθεί στην Πόλη της Νέας Υόρκης. Το βάθρο, που κατασκευάστηκε μέσα από τα τείχη τού φρουρίου Γουντ στη νησίδα Μπέντλο, περατώθηκε αργότερα. Το άγαλμα στήθηκε στο βάθρο του και στις 28 Οκτωβρίου 1886 αφιερώθηκε στον πρόεδρο Κλήβελαντ.
Την διαχείριση και φροντίδα τού αγάλματος είχε στην αρχή η Επιτροπή Φάρων, επειδή ο φωτεινός πυρσός θεωρήθηκε ως είδος φάρου για τους ναυτιλλομένους. Επειδή όμως το φρούριο Γουντ εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται από τον αμερικανικό στρατό, το άγαλμα μεταφέρθηκε το 1901 στο υπουργείο τών Στρατιωτικών.
Το 1924 ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο. Το 1937 το φρούριο Γουντ αποστρατιωτικοποιήθηκε και το υπόλοιπο νησί ενσωματώθηκε στο μνημείο ως περιβάλλων χώρος. Το 1956 το νησί Μπέντλο μετονομάσθηκε σε «Νησί της Ελευθερίας» (Liberty Island) και το 1965 προστέθηκε στο συγκρότημα η γειτονική νησίδα ‘Ελις, άλλοτε σταθμός μεταναστών. Η συνολική έκταση τού χώρου τού μνημείου έφθασε έτσι τα 23,63 εκτάρια.
Είπαμε ανωτέρω ότι κατά την εκδοχή τής εγκυκλοπαίδειας «Britannica» το άγαλμα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία, υπονοώντας ότι η γυναίκα αυτή είναι προσωποποιημένη η Ελευθερία.
Αποκρύπτουν όμως συστηματικά ότι και σε αυτό το σημείο η αθάνατος Ελλάς έχει δώσει για μία ακόμη φορά τα φώτα της. Πράγματι αυτός που σχεδίασε το άγαλμα τής ελευθερίας κάπου αλλού είχε δει την μορφή αυτή. Και η μορφή αυτή είναι η μορφή τού Φωτοφόρου Απόλλωνος – Ηλίου.
Ναι αγαπητοί φίλοι. 0 Φωτοφόρος Απόλλων απεικονίζεται με αυτήν ακριβώς την μορφή. Και ευτυχώς για μας η αθάνατη ελληνική γη τής Κορινθίας μας διέσωσε αυτή την εικόνα για να μπορούμε σήμερα να γνωρίζουμε την αλήθεια.
Η μορφή τού Φωτοφόρου Απόλλωνος βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο τής Κορίνθου, περνά όμως απαρατήρητη για τον επισκέπτη που δεν είναι υποψιασμένος. Βρίσκεται σε μία τρίπτυχη πλάκα μαζί με άλλες δύο παραστάσεις. Η μία, στο αριστερό τμήμα, απεικονίζει έναν Άγγελο, μορφή όμοια και ίδια με αυτήν της Χριστιανικής πίστεως, και είναι κατά τους αρχαιολόγους η μορφή τής θεάς Εκάτης. Στο δεξιό τμήμα απεικονίζεται ρόδακας. Και στην μέση ω τού θαύματος!!! Η μορφή τού Φωτοφόρου Απόλλωνος, ίδια με αυτήν του αγάλματος της Ελευθερίας! Η πνευματική ιδιοκτησία είναι πασιφανές σε ποιόν ανήκει.
Λέγεται από ανθρώπους τής Κορίνθου που γνωρίζουν ότι ο διευθυντής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής, σώφρων και έντιμος άνθρωπος, έχει δηλώσει ότι οι Αμερικανοί πρέπει να έρχονται να προσκυνούν στον χώρο τού Μουσείου όπου η μορφή τού Φωτοφόρου Απόλλωνος, διότι είναι η πηγή τού εθνικού τους συμβόλου.
Αν όντως είναι έτσι εύγε στον άριστο άνδρα. Πάντως αποφάσισα να αποκαλύψω στους συνέλληνες το θέμα και κυρίως στους ομογενείς μας τών ΗΠΑ, για να ενημερώσουν τους Αμερικανούς ότι το εθνικό τους σύμβολο, το οφείλουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Δεν θα είναι εξ άλλου οι μόνοι.
Όλα σχεδόν τα σύμβολα είναι Ελληνικά. Οι τούρκοι πήραν την ημισέληνο από το νόμισμα τών Βυζαντίων που απεικόνιζε την νίκη τους επί τού Φιλίππου σε μία νύχτα που το χάσικο φεγγάρι με το αστέρι ενεφανίσθησαν με την ίδια ακριβώς απεικόνιση στον ουρανό.
0 Αδόλφος Χίτλερ οικειοποιήθηκε την περίφημη «τετραγάμμα», την κοσμούσα το ιμάτιο τής Αθηνάς τού Παρθενώνος, ένα από τα κατ’ εξοχήν ωραιότερα σύμβολα τών Ελλήνων και τού έδωσε μιαρή χροιά ονομάζοντας το «σβάστικα» και κάνοντας το σύμβολο τού ναζισμού. Οι σκοπιανοί οικειοποιήθηκαν το αστέρι τής Βεργίνας, οι δε υπόλοιποι βόρειοι γείτονές μας τον Δικέφαλο Αετό τού Βυζαντίου.
Στις ημέρες μας όμως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν και δεν θυμούνται. Η παγκοσμιοποίηση έχει παίξει καλά το παιχνίδι της. Άλλοτε αποκρύπτει, άλλοτε παραποιεί, άλλοτε διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Απλό παράδειγμα, και δεν είναι το μόνο, αποτελεί ο γλυπτός διάκοσμος τού Παρθενώνος, έργο τού Φειδία. Έχουμε φθάσει σήμερα σε τέτοιο σημείο διαστρεβλώσεως, που τα γλυπτά τού Παρθενώνος είναι γνωστά παγκοσμίως με τον όρο ελγίνεια μάρμαρα. Τα περίφημα γλυπτά τού Παρθενώνος, τα γλυπτά τού Φειδία, δεν είναι γνωστά με το όνομα τού δημιουργού αλλά με το όνομα τού κλέφτη.
